1) Nieco inny zakres zadań. Redaktor ma szerszy zakres, bo poprawia usterki stylistyczne, strukturalne lub organizacyjne tekstu albo merytoryczne. Korektor skupia się „tylko” na błędach językowych.
2) Trochę inna płaszczyzna działań. Celem redaktora jest poprawa jakości tekstu pod kątem spójności, płynności – nacisk kładzie głównie na formę. Korektor, ze swoim celem eliminacji błędów językowych, „pracuje na” ścisłej treści – każdym zdaniu, słowie, a nawet znaku.
3) Innego rodzaju zmiany w tekście. Redakcja to etap bardziej zaawansowany od korekty – często wymagający wiedzy merytorycznej czy kreatywności – ma na celu jak najlepsze dostosowanie tekstu do określonego celu (publikacyjnego). Korekta z kolei jest „bardziej techniczna”, precyzyjna – ma usunąć ostatnie błędy językowe.
4) Innego rodzaju wiedza o tekście. Tu zacznę od korektora, który ma cechować się zwłaszcza doskonałą znajomością języka polskiego. Redaktor dodatkowo potrzebuje znajomości „zasad pisania”, konstruowania tekstów na poziomie nie tylko treści, a i formy, które to poziomy dostosowuje do docelowego odbiorcy czy według prawideł gatunkowych.
5) Inny czas trwania i efekt końcowy. Redakcja bywa bardziej czasochłonna, bo obejmuje szerokie zmiany w treści (patrz Pkt 1). Korekta odbywa się często, choć nie zawsze, szybciej; uwalnia tekst od błędów językowych, wygładza treść w formie uprzednio przygotowanej w ramach redakcji.
